انقلاب، یک کنش قوی جمعی است که حاصل اراده های تجسدیافته مشترک الغایه است. وقتی از فعل جمعی سخن می گوییم، باید به مجرای تحققش نیز ملتفت باشیم. فعل تا جایی جریان دارد که اراده جریان داشته باشد و اگر اراده کم رمق است به ضعف نفس بر می گردد.